Saturday 12 November 2011

သတိရလွ်က္ပါအေမ




အေမ.....နက္ျဖန္ဆို၁၃.၁၁.၂၀၁၁..အေမကၽြန္မတို႔ကိုခြဲသြားတာာ၂ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္သြားျပီအေမ..ဒီေန.ထိမေမ့နိုင္ဘူးအေမ..တစ္သက္လံုးလည္းေမ့လိုက္စရာမဟုတ္ပါဘူးေလ..
လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္.၂၀၀၉ခုႏွစ္ရဲ့.နို၀င္ဘာလ၁၂ရက္ေန့ေလးဒီေန႔ေပါ့အေမနဲ႔စကားေတြေျပာခဲ့ႀကတာေတြကိုျပန္သတိရေနမိတယ္ ။
၂၀၀၉ရဲ့ေမမွာကၽြန္မရဲ့၃လသာprogram ကေနျပန္လာတယ္.အေမအရမ္း၀မ္းသာေနတယ္.၃လေလာက္ခြဲျပီးျပန္ေတြ႔ရတဲ့အေမ့ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈကသမီးရဲ့ရင္ကိုကူးစက္သြားေစခဲ့တယ္ေလ..အေမကေျပာတယ္
သမီးမရွိတဲ့၃လမွာအေမလြမ္းလိုက္တာတဲ့...အေမအဲလိုေျပာေတာ့သမီးလည္းလြမ္းတယ္လို့ခ်က္ျခင္းျပန္ေျဖမိလိုက္တယ္..အမွန္ေတာ့တစ္၀က္ေလာက္ကညာလိုက္တာပါ..ခ်င္းမိုင္မွာ၃လေနတဲ့ခ်ိန္ေတြမွာ
အေမ့ကိုတစ္ခါတစ္ေလေမ့ေနမိတယ္..ကိုယ့္ရဲ့စာသင္ခ်ိန္ေတြခရီးေတြထြက္ေနရင္းနဲ႔အေမ့ကိုေမ့ေနတဲ့ခါေတြလည္းရွိခဲ့တယ္ေလ..အေမကေတာ့အဲဒါကိုမသိရွာဘူးသမီးလည္းသတိရတယ္ေျပာေတာ့အေက်နပ္ႀကိးေက်နပ္ေနတဲ့အေမ့ရဲ့မ်က္ႏွာကိုႀကည့္ရင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိခဲ့ေသးတယ္...ဇြန္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ေက်ာင္းဆရာမတစ္ေယာက္ေက်ာင္းအလုပ္ေတြနဲ႔ရႈတ္ေနရင္အေမ့ကိုဂရုမစိုက္ဘဲေနမိျပန္တယ္..အေမေနေကာင္းေနတယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလးဘဲကိုယ့္အလုပ္ေတြႀကားမွာေနခဲ့မိတယ္..တစ္ခါတစ္ေလအလုပ္ကေစာျပန္လာတဲ့ညေတြမွာစားေသာက္ျပီးတစ္ေန့တာေတြ႔ႀကံဳရတဲ့အေႀကာင္းအရာေတြအေမ့ကိုေျပာျပရင္းနဲ႔ရီစရာပါရင္လည္းအေမ့ရဲ့ရီသံကတစ္အိမ္လံုးကိုလြမ္ေအာင္ႀကားေနရတယ္..သားအမိႏွစ္ေယာက္တည္းေနေပမဲ့ရီသံေတြအျမဲဖံုးလြမ္းေနတတ္တယ္..အေမေနာက္ပိုင္းမ်ာစကားသိပ္မေျပာေတာ့ဘူးေငးေနတတ္တယ္..သမီးကိုအေမစိတ္ပူတယ္လည္းခဏခဏေျပာလာတတ္တယ္..အေမရွိေနတာဘဲဘာပူလည္းဆိုေတာ့မအေမသမီးနဲ့တစ္သက္လံုးအတူမေနနိုင္ဘူးေလလိုေ့ျပာလာတိုင္းစိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးခံစားမိတယ္...သမီးေရေလာကႀကီးမွာအသက္ရွင္တဲ့ခ်ိန္ေတြမွာသူတစ္ပါးကိုဘဲတစ္ခ်ိန္လံုးအားကိုးျပီးမွအရာရာျပီးေျမာက္တတ္တဲ့လူမျဖစ္ေစနဲ့..ကိုယ့္အေရးထက္သူမ်ားရဲ့အေရးကိုဦးစားေပးတတ္တဲ့လူျဖစ္ပါေစသမီး.ကိုယ္အသက္ရွင္တဲ့ေန႔ရင္တိုင္းမွာသူမ်ားေတြအတြက္ေကာင္းက်ိဳးဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးျပီလည္းဆိုတာစဥ္းစားပါ...ဘုရားကိုလည္းမေမ့နဲ့..စားစရာမရွိရင္ေတာင္သူမ်ားကိုမ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္ျပီးရတဲ့ထမင္းမစားနဲ့..အေမတစ္ခ်ိန္လံုးတတြတ္တြတ္နဲ့ေျပာေနတတ္တယ္..ငယ္ကတည္းကကိုယ့္အ
ားကိုယ္ကိုးတတ္ေအာင္သင္ေပးခဲ့တဲ့အေမ...သူမ်ားေတြနဲ့ရန္ျဖစ္လာတိုင္း.မင္းအမွားေႀကာင့္ျဖစ္ရတာဆိုျပီးဒါဏ္ေပးတတ္လို႔ဒီအရြယ္ထိရန္ျဖစ္ရမွာေႀကာက္ခဲ့တယ္..ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ေတာ့မယ္ဆိုတိုင္းလည္း.မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိရင္ေတာ့ေပ်ာ္ပါလိမ့္မယ္..မွားယြင္းတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မိရင္လည္းခံယူတတ္ဘို့ေလ့က်င့္ထားတဲ့..လူဆိုတာသာတဲ့အခါစံတတ္သလိုနာတဲ့အခါလည္းခံတတ္ရမယ္တဲ့ေလာကႀကီးကသမီးအတြက္အခ်ိန္တိုင္းအေကာင္းေတာ့မဖန္ဆင္းေပးဘူးဆိုတာမွတ္ထားေနာ္တဲ့.ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အေမ...ႀသဂုတ္လေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ေတာ့အေမဗိုက္နာတယ္ခဏခဏေျပာလာျပီေလ....အိမ္ကေနဘဲေဆးခန္းသြားသြားျပေနရာကအစာအိမ္အနာေပါက္တာစိတ္မခ်ရဘူးဆိုျပီးေဆးရံုေရာက္သြားခဲ့တယ္..အစ္ကိုေတြေယာင္းမေတြနဲ့တစ္လွည့္စီေဆးရံုေပၚမွာေစာင့္ေပးရင္းအေမေနေကာင္းလာမဲ့အခ်ိန္ကိုဘဲေစာင့္ေနမိတယ္..အေမေနေကာင္းလာေတာ့ေပ်ာ္မိတယ္...ဒါေပမဲ့ကၽြန္မရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈကတာရွည္မခံခဲ့ပါဘူး..နို၀င္ဘာလ၁၃ရက္ေန့မွာဘဲအေမကကၽြန္မတို့ေမာင္ႏွမေတြကိုခြဲသြားခဲ့တယ္ေလ..၂ႏွစ္ေတာင္ျပည့္ခဲ့ျပီအေမ..ဘယ္လိုမွလည္းေမ့လို့မရနိုင္ခဲ့ဘူးအေမရယ္..ေလာကႀကီးမွာတစ္ေယာက္တည္းရုန္းကန္ရင္း....အေမေျပာခဲ့တဲ့.ဆံုးမခဲ့တဲ့စကားေတြကိုနားထဲမွာထည့္ ရင္ထဲမွာ မွတ္သားထားရင္း အေမမရွိေပမဲ့ရွိသလိုစိတ္မွာထားရင္း..အေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းသူတပါးရဲ့အက်ိဴးကိုပိုဦးစားေပးတတ္တဲ့အေမ့ရဲ့သမီးေလာကႀကီးမွာဆက္ေလွ်ာက္ရင္း..အေမ့ကိုလြမ္းေနလွ်က္ပါ ။
                                          ႏို၀င္ဘာ၁၃ရက္တြင္၂ႏွစ္ျပည့္ျပီျဖစ္ေသာအေမ့ကိုသတိရလွ်က္

5 comments:

ကိုထြဋ္ said...

အေမ အေၾကာင္းေတြက ဘယ္ေတာ့ ဖတ္ဖတ္မရိုးပါဘူး..အားေပးသြားဒယ္...

ကထြဋ္

AH said...

အားေပးသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ခင္မင္စြာျဖင့္
AH

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

အားေပးသြားပါတယ္

ေမသိမ့္သိမ့္ ေက်ာ္ said...

အေမ့ဆံုးမမႈ ၊ အားေပးမႈေတြေအာက္မွာ လူ႔ေလာကထဲ တိုးဝင္တဲ့ အားေတြ ၾကီးလာခဲ့သလိုပဲေနာ္။ အေမ့ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြကို စာထဲမွာေတြ႔လိုက္သလို ၊ အလြမ္းေတြလည္း ထင္ရွားေနတာေတြ႔တယ္။

Tun Tun Ko said...

I visited here. I am also sorry. My beloved mother also passed away 7 years ago. However, I never forget.